මලක් රුවට පිපිලා හිත
අනිත දහම ළඟ තියා
බලන් මිතුර ඒ අස ඇති
නැතිවී යන ගතිසොබා
මලක් පිපෙයි පරවෙයි හෙට
තවත් කැකුළු හිනැහිලා
පිපෙත් එයට වඩී බමරු
කිසිත් නොදැන ගී කියා
කයත් හැඩට තබා මලක
අසිරි විදින විදින විට දනා
සිතත් නිතර නිතර තබනු
පරව වැටෙන මල් දිහා
No comments:
Post a Comment